"HZ'ADEMÝN ÖNEMLÝ VASÝYETÝ"

Atamýz Adem aleyhisselam kýrkbin evladýný gördü. Vefatýna yakýn oğlu Şit aleyhisselamý çağýrdý huzuruna vasiyet eder:
- Ya Şit!
- Buyur baba.
- Sana beş vasiyetim var.
- Emret babacýğým!
- Bir, dünyaya gönül bağlama!
- İki, bir iş yaparken, sonunun nereye varacağýný düşün!
- Üç, kadýn sözüyle hareket etme! Çünkü onlar hissi davranýrlar.
-Dört, bir işe başladýğýnda, kalbine sýkýntý gelirse o işi yapma!
-Beşincisi ve en mühimi, alnýnda parlayan “Nur”, ahir zaman Peygamberi Muhammed Mustafa’nýn “sallallahü aleyhi ve sellem” nurudur.
Bu Nuru iyi muhafaza et!
Oğlu Şit aleyhisselam;
- Baş üstüne babacýğým! dedi.Ve sordu peşinden:
- Babacýğým! Muhammed aleyhisselamdan çok bahsediyorsun. Allah katýnda sen mi kýymetlisin, O mu?
- O kýymetli evladým.
- Neden babacýğým?
- Çünkü Cenâb-ý Hak, bana vermediği altý fazileti
Onun ümmetine verdi oğlum.
Şit aleyhisselam merak etti:
- Onlar nedir babacýğým?
-Birincisi, Hak teâlâ bir hatamdan dolayý beni Cennetten çýkardý. Onun ümmeti çok günah yapsalar da yine Cennetine alýr.
İkincisi, benim hatamý, bütün yer ve gök ehli duydu.
O ümmetin binlerce günahýný örter, göstermez.
Üçüncüsü, beni, bir hatam sebebiyle Havva’dan ayýrdý.
Onun ümmetini, binlerce günahlarý olsa da, eşlerinden ayýrmaz.
Dördüncüsü, ben üçyüz yýl ağladýktan sonra tövbem kabul olundu. Onlar ise sadece pişman olsalar, affolurlar.
Beşincisi, ben bir hata işlemekle, üzerimden Cennet elbisesi alýndý. Onlar, nice günahlar işlese de elbiseleri alýnmaz.
Altýncýsý, bana, tövbem kabul olunmasý için Arafat’a gitmem emrolundu.
Onlar ise gönülden pişman olup,
“Affet ya Rabbi!” deseler, Hak teâlâ; “Affettim!” buyurur.
Son olarak; - Ey evladým! Ecelim yaklaştý.
Benden sonra halifem ol!
buyurdu.Ve ruhunu teslim etti.Vefat ettiğinde “bin” yaşýndaydý.
Kaynak : (Mekâsýdu’t Tâlibiyn)