bu türkünün bir hikayesini duymuştum...bilmem doğrumudur...sargı yeri bombalanmış ve 60,000 yaralı ile sağlık ekipleri şehid düşmüş... oraya yardıma gelen taburlar cansız bedenleri toprağa gömmeye başlamışlar... fakat şehid sayısı o kadar fazla imiş ki, bir çoğu hayattamı diye kontrol etmeden gömülüyormuş...bu sırada bir asker, toprağa başı ve vicudu toprağa gömülü bir askerin dışarıda kalan elinin kıpırdadığını farketmiş...tabi o sıra şehid değilmiş...yerinden fırlayıp can havli ile toprağı kazıp başını topraktan çıkardığında son bir kez daha nefes alıp verdiğini farketmiş...şehid düşmüş malesef.durumu oradaki subaylar da görmüş ve askere mutlak surette kontrol emri verilmiş... bir kaç tane daha hayatta asker olduğu farkedilmiş... bu şiiri o ilk farkeden asker yazmış " çanakkale içinde vurdular beni, ölmeden mezara koydular beni" o harpten sonra... o askerin isminide söylemişlerdi ama unuttum...google dan bakacaktım... hikaye böyle, kesin doğrumu bilmiyorum...böyle duydum
selametle...