beklenen ölüm

[sigma]

Eskiden, çok eskiden
Fırtınalar kopardı denizlerimde
Yaşamak isterdim
Dalgalarla boğuşurken bile.
Şimdi yorgun bedenimde
Yine fırtınalar kopuyor delicesine
Belki zaman sız diyeceksin yüreğim,
Belki gülüp geçeceksin.
Ölüm bile korkutmuyor artık beni
Gözlerim öğrendi şimdi ağlamayı
Yüreğim kıskanır oldu gözlerimi.
Delicesine esen bir rüzgar içimde
Bir titreme ki sorma yüreğime
Toprak kokuyor ellerim
Şimşekler çakıyor beynimde
Özgür bıraktım tüm tutkularımı,
Hislerimi,duygularımı
Azgın dalgalara bıraktım benliğimi.
Ne olacaksa olsun be gülüm
Nereye varacaksa varsın düşlerim
Ne kadar güzel gözlerinin hapsinde ölüm
Ben bu ölümü nicedir beklerim....