Bizan dogudan gelen Selcuklu baskilari ile iyice sarsiliyordu,Selcuklu baskisi iyiden iyiye Bizansta kendisini her yönü ile hissettiriyordu.Onlara,ancak onlar gibi savasci ,onlar kadar cesur kuvvetlerle karsi koyabilecegini biliyor ve bunun icin de ordusundaki Pecenek süvarilerine güveniyordu.
Bu maksatla 15 bin Pecenek atlisini sallarla,gemilerle Üsküdar´a gecirdi.Pecenek birligi Anadolu iclerine dogru sefere cikacagini biliyor ama hangi düsmanla vurusacagini bilmiyordu.Selcuklu soydaslari ile vurusturulacaklarini ögrenince itiraz ettiler.Iktidar icin,kendilerine il tutmak icin soydaslariyla savastiklari olurdu ama,simdi kime il kazandiracaklardi?"Biz soydaslarimizla savasmayiz" diyerek Rumeli´ye dönmek istediler.
Fakat Bizanslilar,Pecenek atlilarinin gecisini engellemek icin Bogazici´ndeki bütün gemileri,sallari kaldirmislardi.Pecenek Türkleri ise Rumeli´ye gecmeye kararliydilar.Fazla düsünmediler.Simdiye kadar hicbiri nehri,ne kadar coskun,ne kadar genis olursa olsun,köprü kurarak gecmemislerdi.Atlarini,hem de üzerinden inmeden yüzdürmesini biliyorlardi.
Bogazi genis bir nehir farzeden 15 bin Pecenek süvarisi atlarini denize sürdüler ve halkin saskin bakislari arasinda,at sirtinda yüzerek Rumeli yakasina gectiler !
Askerlerin atlari yüreklendiren naralari ve at kisnemeleriyle Bogazici,tarihte bir daha görülemeyecek bir gün yasadi.Halk,giyimleri baska,yüzleri,konusmalari baska ve atlari baska olan bu savascilari,uzaydan gelmis masal yaratiklari gibi,adeta dilleri tutularak seyretti.

Tarihte Bogazi at sirtinda asan baska bir millet veya ordu görülmedi.
Atlarini denizden,gemilerini karadan yürütenler yalniz Türklerdir.
Daha sonra,1071 Malazgirt Savasinda da,Bizans ordusunda bulunan Pecenekler,soydaslari Selcuklularin tarafina gecmislerdir.