Kur’an’ýn kalbi: Ayetü’l-Kürsî



Bakara Suresi’nin 255. ayeti, ayette geçen kürsî tabirinden dolayý bu ismi almýþtýr. Kur’an-ý Kerim’in bütünü içinde ayrý bir fazîleti olan bu ayet hakkýnda Resulullah’tan bazý hadisler nakledilmiþtir. Muhammed b. Ýsâdan nakledildiðine göre Ýbnü’l-Aska’ þöyle der: “Adamýn biri Hz. Peygamber’e gelip Kur’an’ýn en faziletli ayeti hangisidir?” diye sordu. Resulullah (sas) þöyle buyurdu: “Âllâh’u lâ ilâhe illâ huve’l-Hayyu’l-Kayyûm...” (Müslim, Müsafirîn, 258). Baþka bir hadiste de: “Kur’an’ýn en faziletli ayeti Bakara Suresi’ndeki Âyetü’l-Kürsî’dir. Bu ayet bir evde okunduðu zaman Þeytan oradan uzaklaþýr.” (Tirmizî, Fedâilü’l-Kur’an, 2) Resulullah (sas) bir defa Kab’ýn oðlu Ubey’e, ezberinde olan ayetlerden hangisinin daha yüce olduðunu sormuþ, “Allah ve Resulü daha iyi bilir.” cevabýný alýnca, soruyu tekrar etmiþ, bunun üzerine Ubey, bildiði en yüce ayetin “Âllâh’u lâ ilâhe illâ huve’l-Hayyu’l-Kayyûm...” olduðunu söylemiþtir. Resulullah (sas) aldýðý cevaptan memnun olarak Ubey’in göðsüne vurarak “Ey Ebû Münzir! Ýlim sana kutlu olsun.” buyurmuþtur. (Ebû Dâvûd, Vitr, 17) Ayrýca Hz. Peygamber (sas) “Âyetü’l-Kürsî Kur’an âyetlerinin þahýdýr.” buyurmuþtur. (Tirmizî, Fedâilü’l-Kur’an, 2)



Bu ayet-i kerîmede Cenâb-ý Allah’ýn yüceliði, sýfatlarý, kâinatta meydana gelen büyük olaylarýn tamamen O’nun iradesi doðrultusunda vukû bulduðu, O’nun isteði ve izni olmadan hiçbir kimsenin baþkasýna þefaat edemeyeceði anlatýlmaktadýr.