Peygamberimizin hanýmlarýndan:

SAFÝYYE BÝNTÝ HUYEY



Gözü morardý

Hz. Safiyye, Kenane ile evliyken, rüyasýnda; Ay’ýn, onun odasýna düþtüðünü görmüþtü. Bu rüyasýný kocasýna anlatýnca; Kenane, “Sen ancak Hicaz’ýn meliki Muhammed’i istiyorsun” deyip, yüzüne bir tokat attý. Gözü morardý. Peygamber efendimiz, Hayber’i 629 senesinde fethetti. Safiyye’nin babasý ve kocasý öldürülüp, kendisi de esir edildi.

Esirler paylaþýlýnca, Safiyye de âlemlere rahmet olarak yaratýlan Peygamber efendimizin hissesine düþtü. Peygamber efendimiz, Safiyye’yi azat etti. Bunun üzerine Safiyye, seve seve iman edince, Resulullahýn nikâhýyla þereflendi. Bütün müslümanlarýn annesi oldu.

Sehba mevkiinde düðünü yapýlýp, kavun ve hurma velime [Düðün yemeði] olarak verildi. Gözünün morarmasýna, Resulullah efendimiz, "Nedir bu iz?" diye buyurunca, þöyle arz etti:

- Bir gece rüyamda sanki Ay gökten inip, koynuma girmiþ görmüþtüm. Kocam Kenane’ye anlattým. “Sen þu üzerimize gelen Arap melikinin hanýmý olmaya göz dikmiþsin” diyerek yüzüme bir tokat vurdu. O tokatýn izidir.

Hz. Safiyye Ýslâmiyetle þereflenince, çok samimi bir müslüman oldu. Vaktini ibadet ve zikir ile geçirdi. Zinet eþyasý fazla olduðundan, bunu Peygamber efendimizin hanýmlarý arasýnda paylaþtýrdý. Çok yardýmsever olup, daima fedakârlýklarda bulunurdu.

Peygamberimize karþý çok büyük muhabbeti vardý. Peygamber efendimizin hastalýðýnda dedi ki:

- Ey Allahýn Resulü! Keþke sizin bütün aðrýlarýnýzý, acýlarýnýzý ben çekseydim.

Hz. Safiyye akýllý, halim, selim ve aðýrbaþlý bir hanýmdý. Hakkýnda þu hadise anlatýlýr:

****netini bozmadý

Müslümanlar Hayber’i fethettiklerinde, Safiyye, akrabalarý ve ahalisi esir edilmiþti. Peygamberimizin yanýna getirilirken, yahûdilerin cesetlerinin bulunduðu yerden geçmek zorunda kalýndý. Hz. Safiyye’nin yanýnda bulunan kadýn baðýrýp, çaðýrarak, baþýna toprak attý. Fakat, o ****netini bozmadý. Hatta, geçerken kocasýnýn cesedini de gördü. Fakat, istifini bile bozmadý.

Hz. Safiyye çok cömertti. Eline geçenleri daðýtýrdý. Vefatýnda bir evi kalmýþtý. Emlakýnýn üçte birini yeðenine, kalaný da fakirlere sadaka olarak verilmesini vasiyet etti.

Hz. Safiyye, Hz. Harun’un neslindendir. Annesi Berre binti Semvan idi. Baba tarafýndan Benî Nudayr ve anne tarafýndan da yahûdilerin Benî Kureyza aþiretinin ileri gelenlerindendi. Babasý Huyey bin Ahtab, Arabistan’daki bütün yahûdilerin baþý sayýlýrdý. Annesi Berre’nin babasý Semvan Arabistan’da þecaat ve cesareti ile þöhretliydi.

Hz. Safiyye’nin Hayber’de 611 senesinde doðduðu tahmin edilmektedir. Medine’de 671 senesinde, altmýþ yaþýnda vefat etti.