1 Milyon Karınca

**MehlikAsilTürk** · 20-04-2010, 15:57

Dünyada insan başına düşen karınca sayısı 1 milyondur bunu düşününce insan küçücük olduklari için şükrediyor

Ama diğer yandan sevinebiliriz yubbiiii 1 milyon karıncam var zenginim diye

zenginlik daima parayla pulla olmaz degilmi?
Hani deriz ya gönlümüz zengin diye (Allah kimseyi gönlü fakir etmesin) işte gönlümüze ne kadar sevgi sığdırırsak gönlümüz o kadar zengindir ...
Hamdolsun yaradana yarattığı ve ins-an diye adlandırdığı şaheserine öyle bir gönül vermişki içine kainat dahi sığdırılabilir, bir de göz nakşetmiş gönülüne bakmasını bilene cihanı görmek bile mümkündür , ve tüm gördüklerimizi idrak için akıl vermis bizlere ne büyük nimettir o insan için....
Kalp, bakıldığında yumruk kadar bir et parcasından ibarettir akil ise görünmüyor bile ama gösteriyor.
Doğadaki bildiğimiz bilmedigimiz tüm canlıların bir faydası mutlak vardir dünyaya ve dolayısıyla insana, hiç biri digerinden daha az degerli degildir, luzumsuz hiç degildir Allah cihana luzumsuz bir canlı yaratmaz çünki.
Peki insan oğlu var gücüyle kendi kuyusunu neden kazıyor (sahip olduğu akla rağmen)?
Dünya nasılki miras kaldıysa kendine çocuklarınada miras degilmidir?
Bencillikten ve vurdumduymazlıktan başka ne olabilirki bunun ismi?
Sizce varmı baska bir açıklaması?
Bir kedi yada köpek düşünelim insanı sadeceı karın tokluğuna seven , ama yaradan onları insandaki stresi atmakla görevlendirilmiştir emrine vermiştir yani amanet etmiştir.
Bilim adamları işadamları üzerinde yapıtiklari bir araştırma sonucunda
evinde kedi yada köpek besleyenlerin diğerlerine nazaran daha az stresli olduklarını tesbit edilmiş.
Yüce yaradan tüm güzellikleri ve özellikleri insan denen şaheserinin emrine sunarken insandaki bu nankörlük nedendir diye düşünmeden geçemiyorum...
Doğayla başbaşa kaldığım anlarda kendimle fazlaca konuşuyorum galiba

hatta birazda sesli düşünürüm karşımdan gelenler bakar tuhaf tuhaf ozaman farkna varırım

birde fotoğraf makinam elimdeyse kesilir irtibatım o an bana luzumsuz gelen herşeyle

Çoğu zaman kendi vicdanımı insaniyetimi ölçerim ve anında kötü kedi şerafettin moduna girerim

atarım elimdeki cöpü pervasızca diğerlerinin yaptığı gibi, içimdeki o ses asabileşir hopp ne oluyor? Hani sen iyiydin, başkaydın digerlerinden, hani sen biliyordun sana sunulanın degerini kıymetini?
Amannnn icimdeki ses iste boş boş konuşuyor dinleme derim

ama yok susmazki mubarek Allah çene vermis

Bir suçluluk bir utanç duygusu çöker üzerime ....
Ben normal degilim galiba diğerleri cok rahat halbuki, yada onların içlerindeki seslerin kalabalığından ne dedikleri pek anlaşılmıyor...
Demekki utanmazlık ve aymazlık allışkanlık yapıyor bünyede ve belli bir süre sonra vicdan bağışıklık kazanıyor bu tür eylemlere karşı... bir telaşla hemen alırım yerdeki cöpü tekrar.
Utanma ve sorumluluk duygusu olmalı bunun ismi ve ben bu duyguyu cok seviyorum , kimseden cekindiğimden yada utandığımdan degil ha, kendinden utanmalı insan ilk önce kendine saygısı olmalı insanın ki baskasında saygısı kalsın.
Kendimle savaşımda barışımda alenidir, saklayamam hal ve tavırlarımı mimiklerim zaten ele verir beni

hem saklamanın kime ne faydası olmuşki değilmi

?
Doğadan sevgimizi esirgemeyelim , onun bizi sevdiği gibi sevelim onu.
Sevgimizi ve minnetimizi toprak anaya evlat samimiyetinde gösterelim sonuçta girecegimiz yine onun koydu degilmi?
Derseki yaşarken bana yapmadiğin pislik kalmadı ey insan şimdi utanmadan koynumamı gireceksin?
Almıyorum seni koynuma kal muallakta ne halin varsa gör!
Ne diyecegiz ozaman?
Hangi yüzle serecegiz yorgun bedenimizi kara bağrına?
Sevdiğimiz insanların sevgisini de kendimize saklamayalım, sevdiğimiz insanlarla paylaşalım ki değeri olsun sevgilerin, büyüsün dal budak salsın cihana....
Sevginin gücü samimiyetindedir bir bitki bile sevildiğini anlayabiliyorsa öpüp kokladıkca çicekler açıyorsa al kırmızı insan neler yapmazki?...
Sevgi herşeye kadirdir kadri bilindiği sürece....

Sevgiyle ve dostça kalın,selam ile...
Mehlika AsilTürk

Bu Linki Görmeniz İçin SupersatForuma Uye Olmanız Gerekmektedir.