Derviş ve kabadayı...

**osmann** · 14-12-2010, 17:51

> Vaktiyle bir dervis, nefisle mücadele makamının sonuna gelir.
> Mesrebin usulünce bundan sonra her türlü süsten, gösteristen arınacak,
> varlıktan vazgeçecektir.
> fakat is yamalı bir hırka giymekten ibaret degildir. Her türlü görünür
> süslerden arınması gereklidir.. .
> Saç, sakal, bıyık, kas, ne varsa hepsinden. Dervis, usule uygun hareket
> eder, solugu berberde alır.
> - Vur usturayı berber efendi, der.
> Berber dervisin saçlarını kazımaya baslar. Dervis aynada kendini takip
> etmektedir. Basının sag kısmı tamamen kazınmıstır. Berber tam diger tarafa
> usturayı vuracakken, yagız mı yagız, bıçkın mı bıçkı n bir kabadayı girer içeri.
> Dogruca dervisin yanına gider, basının kazınmıs kısmına okkalı bir tokat atarak:
> - Kalk bakalım kabak, kalk da tırasımızı olalım, diye kükrer.
> Dervislik bu... Sövene dilsiz, vurana elsiz gerek. Kaideyi bozmaz dervis.
> Ses çıkarmaz, usulca kalkar yerinden. Berber mahcup, fakat korkmustur.
> Ses çıkaramaz.
> Kabadayı koltuga oturur, berber tırasa baslar.
> Fakat küstah kabadayı tıras esnasında da sürekli asagılar dervisi, alay eder:
> 'Kabak asagı, kabak yukarı.'
> Nihayet tıras biter, kabadayı dükkândan çıkar. Henüz birkaç metre gitmistir ki,
> gemden bosanmıs bir at arabası yokustan asagı hızla üzerine gelir.
> Kabadayı saskınlıkla yol ortasında kalakalır. Derken, iki atın ortasına
> denge için yerlestirilmis uzun sivri demir karnına dalıverir. Kabadayı
> oracıga yıgılır, kalır.
> Ölmüstür. Görenler çıglıgı basar.
> Berber ise saskın, bir manzaraya, bir dervise bakar, gayri ihtiyarî sorar:
> - Biraz agır olmadı mı derviş efendi?
> Dervis mahzun, düsünceli cevap verir:
> - Vallahi gücenmedim ona. Hakkımı da helal etmistim. Gel gör ki kabagın bir
> sahibi var. O gücenmiş olmalı!

> Hikâye böyle...
> Ama hayat da böyle...
> Ensemize, kafamıza vurup vurup dalga geçen sahte kabadayıların, kabagın da
> bir sahibi olduğunu, bu sahibin de en affetmeyecegi seyin kibir ve kul hakkı
> yemek oldugunu unutmasınlar, unutmaya baslayanlar ise bu fıkrayı okuyup gerekli dersi alsınlar ve koltuklarına, makamlarına, rantlarına, yapışmayı bıraksınlar ...
> Gününüz , ömrünüz güzel olsun.... selametle kalınız...