Barış Manço - Sakız Hanım - Mahur Bey


Çocukluğunun geçtiği o mahallede

Başı boyalı ahşap eski bir evde otururlardı

Sakız hanımla mahur bey

Bembeyaz tenli bembeyaz saçlıydı sakız hanım

Zaten onun için sakız hanım derdik kendisine

Pamuk gibi elleriyle kemençe calardı

Eşi mahur bey önce biraz nazlanır

Sonra oda kanunuyla eşlik ederdi sakız hanıma

Beraber meşk ederlerdi


Yaz akşamlarında

Açılırdı perdeler

Yorgun ellerinden

Dökülürdü nağmeler


İki yıl kadar oluyor

Önce kanun sustu eski evde

Birkaç ay sora da kemençe

Ve başı boyalı ahşap evin perdeleri

Bir daha açılmamak üzere kapandı


Evin satılacağı söylendi bir başka gence

Gittim içeri girdiğimde eski bir koltuğun üzerinde

Boynu bükük bir kanun

Ve kanunun göğsüne yaslanmış mahsun kemençeyi gördüm

Bizi rahatsız etmeyin der gibiydiler

Kıyamadım uzaklaştım


Mahur bey susunca kapandı perdeler

Sakız hanımla bitti o hüzünlü nağmeler